Stel, een persoon die je (heel) goed kent, loopt na een (verkeers)ongeval of een beroerte een niet-aangeboren hersenletsel (NAH) op. Hij/zij houdt er blijvende hersenbeschadiging en beperkingen/handicaps aan over, die niet ‘te genezen’ zijn. Eerst stort zijn/haar wereld in elkaar. Dan wil je hem/haar helpen, maar je weet niet hoe …In dit boekje komen twee ervaringsdeskundigen aan het woord. Wim Malfliet en Liesbet Petit leggen uit hoe zij - met veel vallen en opstaan - hun leven na een hersenletsel weer op de sporen proberen te krijgen. Een kwetsbare, maar eerlijke getuigenis.Je zou deze getuigenis als een bijsluiter of gebruiksaanwijzing voor mensen met NAH kunnen lezen, maar dat is het niet. Het is ook geen receptenboek. Elke persoon met NAH moet namelijk zijn eigen recepten samenstellen, met eigen ingrediënten. Hij/zij moet ook op zoek naar steunende mensen in de omgeving. Het loont echt de moeite om de zoektocht te starten. Want het kan nog: (wat) gelukkig zijn, ondanks het hersenletsel.Dit boekje hoopt de lezer te stimuleren en inspireren om te leren (over)leven met een niet-aangeboren hersenletsel. Er is in elk geval veel moed, creativiteit en doorzettingsvermogen voor nodig.Voor Wim en Liesbet is ‘mindmapping’ daarbij een bruikbaar hulpmiddel. Nog nooit van gehoord? Ze leggen het graag uit aan de hand van voorbeelden en toepassingen uit hun dagelijks leven.Met bijdragen van Kristine Oostra, revalidatiearts UZ Gent en Filip Watteeuw, Gents schepen van MobiliteitVoor elk verkocht boek doneren de auteurs 1 euro aan dyNAHmiek , de lotgenotenvereniging die Liesbet en Wim samenbracht.