Het is bijna zover. De dagen worden korter en kouder, de kerstversiering wordt vanonder het stof gehaald, er wordt een voorraad eten ingeslagen alsof het nooit meer lente zal worden, het hangt in de lucht, je voelt het in je portemonnee, je leest het overal: de feestdagen komen eraan!
Het is druk. Het is veel. En ja, het kan zeker gezellig zijn, maar ook zo overweldigend. Mensen zijn enthousiast, nieuwsgierig, ze willen praten en vragen stellen. Terwijl iedereen feestviert, probeer ik de vele gesprekken te volgen over andermans kinderen, grootse promoties, hun spannende reizen, buitenverblijven of flitsende bedrijfswagens. Ik probeer de enorme overload aan informatie te verwerken.
Terwijl iedereen feestviert, probeer ik ook inbreng te hebben in de uiteenlopende gesprekken, maar ik weet niet goed hoe, want mijn leven heeft nog nooit zo stil gestaan als de afgelopen twee jaar.
Terwijl iedereen feestviert, probeer ik mijn gezondheid vooral in het oog te houden. Hoe zit het met mijn energie? Kan ik nog wel blijven tot het dessert? Wat als die overprikkeling toch begint op te borrelen? Dan moet ik eigenlijk wel vertrekken, maar dat ene familielid heeft zoveel moeite gedaan om die vegan pecannotentaart à la Pascale Naessens te maken. Ik moet dan toch blijven om op z’n minst 1 stukje proeven? Maar wat als ik toch plots ‘breek’? Dat verpest toch enorm de sfeer? Dan krijgt die vegan pecannotentaart alvast niet de aandacht dat ze verdient. Terwijl iedereen feestviert, overloop ik steeds allerlei scenario’s, vluchtwegen en verontschuldigingen in mijn hoofd.
Hoe hou je rekening met jezelf tijdens een periode die voornamelijk draait om samenzijn?
Niet makkelijk. Vorig jaar was alvast geen succes. Ik negeerde mijn eigen lichaamssignalen en ging zo volledig de verkeerde richting uit. Kerst heb ik nog gehaald, maar oudjaar is me niet meer gelukt. En ja, hierdoor heb ik mensen teleurgesteld, maar eigenlijk voornamelijk nog het meeste mezelf. Oudjaar alleen in de zetel ‘vieren’ met een diepvriesmaaltijd, het kan en mag zeker, maar niet als dit een gevolg/straf is omdat je je op andere dagen moest forceren. Dit is ‘choose your battles’ met een feestmuts op. Luister naar je lichaam, baken je grenzen af, plan je rust in, forceer niks, maar probeer toch ook gewoon te genieten. Terwijl iedereen feestviert dit jaar, staat jouw rust en gezondheid nog altijd voorop.